29/01 -30/01/14: Vientiane

Hoi iedereen!

Eindelijk nog eens een reisverslag. Veel te lang geleden, ik weet het. Het verslag hieronder had ik reeds mooi uitgeschreven op m'n gsm maar helaas heeft die minstens 4 uitgebreide verslagen gewist... *Grrrr*
Ik probeer de voorbije maand iets beknopter samen te vatten dan voordien, want ik kan het niet laten om toch iets te schrijven ;)

29/01: Vang Vieng naar Vientiane
Zoals de titel het al zegt hebben we die dag de bus genomen naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Aangezien ik het reuze naar m'n zin had in Laos heb ik, na een bezoekje aan het toeristenbureau, m'n visum verlengd. Wel, ik kan je vertellen dat je zin om langer te blijven kan verdwijnen als sneeuw voor de zon wanneer je in contact komt met het immigratiekantoor in Vientiane. Pfff, wat een klucht. Van het ene hokje naar het andere, telkens meer en meer betalen (ook al vraag je op voorhand hoeveel de totaalprijs zal bedragen). Na dit debacle liep ik behoorlijk gefrustreerd, maar tijdens het bezoek aan het Cope Center werd ik snel gedwongen om alles in prespectief te plaatsen. Cope (www.copelaos.org) is een nonprofit-organisatie die slachtoffers van bommen helpt. Laos telt nog vele onontplofte bommen na de oorlog en dus vallen er ook vandaag nog slachtoffers. De film, foto's en protheses zetten je serieus aan het denken... Na Cope gingen we nog even langs de nightmarket en sloten we de dag af in een goed Viertnamees restaurant, Ipho.

30/01/14: Vientiane (dag 2)
Deze dag zijn we naar Buddha Park geweest, een park met recente tempels en sculpturen. Best wel mooi.
Na de middag is het tijd om m'n paspoort - met verlengde visum - op te halen in het immigratiebureau. Wanneer ik toekom hoor ik een meisje zeggen: "But you told me it was going to be only two dollars and then you keep charging me more and more!" Ik ben duidelijk niet de enige die de onbekwame/kwaadwillige trien aan het loket graag door het raampje had getrokken ;-) Ik spreek het meisje aan en leg haar uit hoeveel ze zal moeten betalen en in hoeveel stappen. Met de 2 dollar 'service'kosten kon ze niet lachen :o)
Met m'n aangepaste paspoort op zak besluit ik nog wat aan sightseeing te doen en bezocht de 'Arc de Triomphe' van Vientiane, Patuxai. Die is trouwens z'n geld om erin te gaan en bovenop te genieten van het uitzicht absoluut niet waard.
Vervolgens verken ik nog even Wat Sisaket en geniet ik, opnieuw, van een heerlijke snack in Le Banneton (ja, die hebben ze hier ook, joepie!) voor ik de groep terug vervoeg. We gaan met z'n allen weer iets eten in Ipho en gaan nadien op zoek naar een karaokebar. Het is onze laatste avond met de grote groep. Morgen vertrekt een groot deel, allen in een verschillende richting. Karaoke lijkt ons een overgetelijke (en beschamende!) herinnering aan onze fijne momenten samen. Helaas kom je overal in Laos honderden kraokebars tegen, maar kan niemand ons vertellen waar er een is in Vientiane... Uiteindelijk blijven enkel Maurice, Lee, Alice en ik over (de rest is al gauw moe) en eindigen we in een pub met live muziek en enkel Laotianen. Ook tof.

Tot de volgende!

xxx