31/01 & 01/02/14 - Tha Kaek

Vrijdag 31/01 - Naar Tha Kaek:
We namen vanochtend afscheid van Lee, Dor, Alice en Kyna. Enkel Maurice, Eva en ik reizen naar Tha Kaek. Na een lange busreis van 8u komen we om 17u aan in Tha Kaek en trekken naar Mouthong guesthouse (aanrader in Lonely Planet) om ons te installeren voor de nacht. Daar aangekomen blijkt de kamer duurder dan aangegeven in de gids en blijkt die na een korte inspectie ook helemaal niet proper (veel haren in het bed). Bovendien lopen er heel wat vreemde figuren rond en hebben we het gevoel dat het hotel misschien wel meer "diensten" aanbiedt dan wij willen... :-s
Gelukkig vonden we na even zoeken een net nieuw geopende guesthouse: Cha Leun. We kregen een hele goede prijs en mooie kamer en zo werd een minder goede situatie ineens een hele goede situatie :) Oh ja, op de bus leerden we een Fransman kennen, en wie zat er toevallig in hetzelfde restaurant te eten die avond? ;)

Zaterdag 01/02: Tha Kaek (dag 2):
We planden deze dag een bezoekje aan het toerismebureau om informatie te verkrijgen over hoe we het best naar de Kong Lor grot kunnen, onze hoofdreden om naar Tha Kaek te komen. Helaas blijkt dat we ons huiswerk niet goed gemaakt hebben en dat we voor de grot bijna een hele dag heen en een hele dag terug moeten rekenen. Dat betekent drie dagen spenderen om een, weliswaar reusachtige, grot te bezoeken. We beslissen om van ons idee af te stappen en een namiddagje tuktuk te doen naar een kleinere grot en restanten van een oude muur (niet de Chinese muur).
Uiteindelijk werd deze dag nog superleuk afgesloten omdat ik m'n Laotiaanse simkaart moest herladen. Blijkbaar kon ik dat in het restaurant van Mekong Hotel doen en dat kan ik iedereen aanraden ;) Ik stapte het restaurant binnen en trof het personeel aan na hun shift. Ze zaten samen gezellig te eten en inviteerden me onmiddellijk om mee aan te schuiven. Ik stemde toe voor een glasje rijstwijn terwijl ze m'n simkaart regelden. Zonder dat ik het opgemerkt had was de chef blijkbaar terug naar z'n keuken gegaan en kwam met een vers bereid gerecht terug, speciaal voor mij! Helaas had ik net gegeten en kon ik, zelfs met de beste wil van de wereld, de heerlijke schotel niet meer op. Als oplossing bedacht ik dat Maurice altijd nog plaats heeft en vroeg ik of ik m'n vriend mocht halen. Dat was geen probleem en dus ging ik Eva en Maurice op de hoogte brengen van de situatie want zij wachtten nog op me aan de rivier. Eva was te moe, maar Maurice kwam met veel plezier mee. Samen hebben we nog uren gedronken en gegeten met Quan, Hip en Sit, de Vietnamese werknemers van het hotel. Blijkbaar was het Tet, Vietnamees nieuwjaar, en dat kan wel eens verklaren waarom ze in zo'n goede stemming waren. Ze wilden ook nog graag dat we mee kwamen dansen, maar we hadden al een bus geboekt voor de volgende ochtend en konden het niet nog later maken want het was al na middernacht. We besloten om een afscheidsfoto te nemen met onze nieuwe vrienden en ik kreeg er onverwachts nog een verlegen afscheidskus van de chef bovenop ;-)

xxx